тру́бкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тру́бкавы тру́бкавая тру́бкавае тру́бкавыя
Р. тру́бкавага тру́бкавай
тру́бкавае		 тру́бкавага тру́бкавых
Д. тру́бкаваму тру́бкавай тру́бкаваму тру́бкавым
В. тру́бкавы (неадуш.)
тру́бкавага (адуш.)		 тру́бкавую тру́бкавае тру́бкавыя (неадуш.)
тру́бкавых (адуш.)
Т. тру́бкавым тру́бкавай
тру́бкаваю		 тру́бкавым тру́бкавымі
М. тру́бкавым тру́бкавай тру́бкавым тру́бкавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тру́бкавы тру́бочный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тру́бкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да трубкі (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тру́бка, -і, ДМ -бцы, мн. -і, -бак, ж.

1. гл. труба.

2. Назва розных прыбораў і прыстасаванняў звычайна цыліндрычнай формы.

Рэнтгенаўская т.

3. У біялогіі і анатоміі: назва розных полых органаў цыліндрычнай формы.

Дыхальная т.

4. Частка тэлефоннага апарата з прыладай для слухання і мікрафонам.

Зняць трубку.

5. Рулон, скрутак якога-н. матэрыялу ў форме вузкай трубы.

Т. палатна.

|| памянш. тру́бачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. тру́бачны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.) і тру́бкавы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Трубачны завод.

Трубачныя рыштаванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тру́бный

1. тру́бачны, тру́бкавы;

2. (относящийся к трубке для курения) лю́лечны, лю́лькавы;

тру́бный таба́к тыту́нь для лю́лькі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)