трохто́мны, -ая, -ае.

Які складаецца з трох тамоў.

Т. раман.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трохто́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. трохто́мны трохто́мная трохто́мнае трохто́мныя
Р. трохто́мнага трохто́мнай
трохто́мнае		 трохто́мнага трохто́мных
Д. трохто́мнаму трохто́мнай трохто́мнаму трохто́мным
В. трохто́мны (неадуш.)
трохто́мнага (адуш.)		 трохто́мную трохто́мнае трохто́мныя (неадуш.)
трохто́мных (адуш.)
Т. трохто́мным трохто́мнай
трохто́мнаю		 трохто́мным трохто́мнымі
М. трохто́мным трохто́мнай трохто́мным трохто́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

трохто́мны трёхто́мный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трохто́мны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з трох тамоў. Трохтомны раман.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трёхто́мный трохто́мны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тры... і трох...

Першая састаўная частка складаных слоў; абазначае: 1) які складаецца з трох частак, раздзелаў і пад., напрыклад: трохкласны, трохпакаёвы, трохтомны, трохпавярховы, трыножак, трыплан; 2) які мае тры аднолькавыя прадметы, прыкметы, уласцівасці і пад., напрыклад: трохвугольны, трохматорны, трохстопны; 3) трайны па масе, па аб’ёму, па даўжыні і пад., напрыклад: трохатамны, трохвалентны, трохдзённы, трохрублёвы, трохпудовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)