трохта́ктны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
трохта́ктны |
трохта́ктная |
трохта́ктнае |
трохта́ктныя |
| Р. |
трохта́ктнага |
трохта́ктнай трохта́ктнае |
трохта́ктнага |
трохта́ктных |
| Д. |
трохта́ктнаму |
трохта́ктнай |
трохта́ктнаму |
трохта́ктным |
| В. |
трохта́ктны (неадуш.) трохта́ктнага (адуш.) |
трохта́ктную |
трохта́ктнае |
трохта́ктныя (неадуш.) трохта́ктных (адуш.) |
| Т. |
трохта́ктным |
трохта́ктнай трохта́ктнаю |
трохта́ктным |
трохта́ктнымі |
| М. |
трохта́ктным |
трохта́ктнай |
трохта́ктным |
трохта́ктных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
трохта́ктны муз., тех. трёхта́ктный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
трохта́ктны, ‑ая, ‑ае.
Спец.
1. Які складаецца з трох тактаў; які працягваецца тры такты. Трохтактная паўза.
2. Такі, у якім рабочы працэс адбываецца за тры такты руху поршня (пра рухавік унутранага згарання).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трёхта́ктный муз., техн. трохта́ктны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
трохта́ктавы, ‑ая, ‑ае.
Спец. Тое, што і трохтактны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трохта́ктавы муз., тех., см. трохта́ктны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
трох...
Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:
1) які складаецца з трох частак, адзінак; які мае тры аднолькавыя прыкметы, уласцівасці, напр.: трохгаловы, трохгранны, трохдзённы, трохколавы, трохмесны, трохпакаёвы, трохствольны, трохступеньчаты, трохтактны, трохфазны, трох’ярусны;
2) трайны па масе, часе, аб’ёме і пад., напр.: трохгадзінны, трохдзённы, трохтонны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)