трохразо́вы, -ая, -ае.
Які паўтараецца тры разы.
Т. напамін.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
трохразо́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
трохразо́вы |
трохразо́вая |
трохразо́вае |
трохразо́выя |
| Р. |
трохразо́вага |
трохразо́вай
трохразо́вае |
трохразо́вага |
трохразо́вых |
| Д. |
трохразо́ваму |
трохразо́вай |
трохразо́ваму |
трохразо́вым |
| В. |
трохразо́вы (неадуш.)
трохразо́вага (адуш.) |
трохразо́вую |
трохразо́вае |
трохразо́выя (неадуш.)
трохразо́вых (адуш.) |
| Т. |
трохразо́вым |
трохразо́вай
трохразо́ваю |
трохразо́вым |
трохразо́вымі |
| М. |
трохразо́вым |
трохразо́вай |
трохразо́вым |
трохразо́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
трохразо́вы трёхра́зовый; троекра́тный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
трохразо́вы, ‑ая, ‑ае.
Які тры разы быў. паўтараўся. Трохразовы гудок. // Які тры разы дамагаўся чаго‑н., атрымліваў што‑н. Трохразовы чэмпіён. // Прызначаны на тры разы, сапраўдны на тры разы. Трохразовы талон. // Які адбываецца тры разы, разлічаны на тры разы. Трохразовае харчаванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трёхра́зовый трохразо́вы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
трёхкра́тный трохразо́вы, трохкра́тны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
троекра́тный трохразо́вы, трохкра́тны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Трохкра́тны ‘трохразовы, патроены’ (ТСБМ). Запазычана з рус. трёхкратный ‘тс’, што ўзыходзіць да ст.-слав. три краты ‘тры разы, тройчы’, параўн. ст.-бел. трикраты ‘тс’ (ГСБМ). Формы трыкро́тна ‘ўтрая’ (Ласт.), ст.-бел. трыкротный ‘трохразовы’, як і трыкроть ‘тройчы’, запазычаны з польск. trzykrotnie, trzykrotny, trzykroć, гл. Фасмер, 2, 368. Формы з трох- (гл.) з’яўляюцца наватворамі на фоне складаных слоў з тры‑ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Трыкро́ць ‘тры разы’, ‘тройчы’ (Нас., Байк. і Некр., Др.-Падб.), ст.-бел. трикроть, трикротъ, трыкроть ‘тс’ (1514 г., ГСБМ). З польск. trzykroć ‘тс’, гл. тры і кроць. Сюды ж трыкро́тны ‘трохразовы’ (Нас., Байк. і Некр.) з польск. trzykrotny ‘тс’, ст.-бел. трикротный, трыкротный ‘тс’ (1558 г., ГСБМ), якія проціпастаўляюцца ст.-бел. трикратъ, трикраты, трикрать ‘тройчы’, запазычаным праз ц.-слав. са ст.-слав. три краты, што да кратъ ‘раз’; зыходнае ўсходнеславянскае слова мела б форму *коротъ, параўн. літ. kar̃tas ‘раз’, лат. kā̀rta ‘рад’ і пад., гл. Фасмер, 2, 368. Адносна генетычных і тыпалагічных сувязей другой часткі слова гл. Папоў, Из истории, 36; ЭССЯ, 11, 100; Борысь, 260.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)