трохпо́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. трохпо́лка
Р. трохпо́лкі
Д. трохпо́лцы
В. трохпо́лку
Т. трохпо́лкай
трохпо́лкаю
М. трохпо́лцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

трохпо́лка ж., разг., см. трохпо́лле

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трохпо́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Разм. Тое, што і трохполле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)