трохво́ска
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
трохво́ска |
трохво́скі |
| Р. |
трохво́скі |
трохво́сак |
| Д. |
трохво́сцы |
трохво́скам |
| В. |
трохво́ску |
трохво́скі |
| Т. |
трохво́скай
трохво́скаю |
трохво́скамі |
| М. |
трохво́сцы |
трохво́сках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
трохво́ска ж., разг. трёхоска
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
трохво́ска, ‑і, ДМ ‑восцы; Р мн. ‑восак; ж.
Разм. Трохвосевы грузавік. Праехала трохвоска.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трёхо́ска разг. трохво́ска, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)