тро́савы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тро́савы |
тро́савая |
тро́савае |
тро́савыя |
| Р. |
тро́савага |
тро́савай тро́савае |
тро́савага |
тро́савых |
| Д. |
тро́саваму |
тро́савай |
тро́саваму |
тро́савым |
| В. |
тро́савы (неадуш.) тро́савага (адуш.) |
тро́савую |
тро́савае |
тро́савыя (неадуш.) тро́савых (адуш.) |
| Т. |
тро́савым |
тро́савай тро́саваю |
тро́савым |
тро́савымі |
| М. |
тро́савым |
тро́савай |
тро́савым |
тро́савых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тро́савы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да троса. Тросавыя канцы. // Зроблены з троса. Тросавая лесвіца. // Які адбываецца пры дапамозе троса. Тросавае рулявое кіраванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трос, -а, мн. -ы, -аў, м.
Канат з пянькі або са стальнога дроту.
|| прым. тро́савы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)