тро́пікі ед. нет, геогр. тро́пики

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тро́пік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тро́пік тро́пікі
Р. тро́піка тро́пікаў
Д. тро́піку тро́пікам
В. тро́пік тро́пікі
Т. тро́пікам тро́пікамі
М. тро́піку тро́піках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тро́пики мн. тро́пікі, -каў, ед. тро́пік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Тро́пік, звычайна тро́пікі ‘гарачы пояс Зямлі, размешчаны на поўнач і поўдзень ад экватара’ (ТСБМ). Праз польскую ці рускую мовы з англ. tropic ‘тс’, якое з лац. tropicus (circulus) < ст.-грэч. τροπικός (κύκλος) ‘тс’ (Фасмер, 4, 105; SWO, 1980, 778).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)