тре́щина
1. трэ́шчына, -ны ж., шчы́ліна, -ны ж., раско́ліна, -ны ж.;
2. перен. трэ́шчына, -ны ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
парэ́піна ж., прост. тре́щина
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
раско́ліна ж. тре́щина; рассе́лина; расще́лина
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
трэ́шчына ж., прям., перен. тре́щина;
сцяна́ дала́ ~ну — стена́ дала́ тре́щину;
у іх адно́сінах узні́кла т. — в их отноше́ниях образова́лась тре́щина
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Трэ́шчына ‘шчыліна на месцы разлому’ (ТСБМ; навагр., ЛА, 4), тры͡ешчына ‘тс’ (Вруб.), трі́шчына ‘тс’ (кам., ЛА, 4). Укр. трі́шчына, рус. трещина. Усходнеславянскае. Утворана ад прасл. *trěsk‑ъ і суф. *‑ina, гл. трэск.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
прагі́б, -бу м., в разн. знач. проги́б;
не дапусці́ць ~бу бэ́лек — не допусти́ть проги́ба ба́лок;
трэ́шчына ў ~бе — тре́щина в проги́бе
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
завары́цца сов., в разн. знач. завари́ться;
~ры́ўся кле́йстар — завари́лся кле́йстер;
трэ́шчына на трубе́ ~ры́лася — тре́щина на трубе́ завари́лась;
◊ ~ры́лася ка́ша — завари́лась ка́ша
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)