трая́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
трая́нка |
трая́нкі |
| Р. |
трая́нкі |
трая́нак |
| Д. |
трая́нцы |
трая́нкам |
| В. |
трая́нку |
трая́нкі |
| Т. |
трая́нкай
трая́нкаю |
трая́нкамі |
| М. |
трая́нцы |
трая́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Трая́нец
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Трая́нец |
| Р. |
Трая́нца |
| Д. |
Трая́нцу |
| В. |
Трая́нец |
| Т. |
Трая́нцам |
| М. |
Трая́нцы |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)