трацкі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. трацкі́зм
Р. трацкі́зму
Д. трацкі́зму
В. трацкі́зм
Т. трацкі́змам
М. трацкі́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

трацкі́зм, -му м., полит. троцки́зм

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трацкі́зм, ‑у, м.

Варожая марксізму-ленінізму і міжнароднаму камуністычнаму руху контррэвалюцыйная плынь, разнавіднасць меншавізму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

троцки́зм полит. трацкі́зм, -му м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)