трахо́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. трахо́мны трахо́мная трахо́мнае трахо́мныя
Р. трахо́мнага трахо́мнай
трахо́мнае		 трахо́мнага трахо́мных
Д. трахо́мнаму трахо́мнай трахо́мнаму трахо́мным
В. трахо́мны (неадуш.)
трахо́мнага (адуш.)		 трахо́мную трахо́мнае трахо́мныя (неадуш.)
трахо́мных (адуш.)
Т. трахо́мным трахо́мнай
трахо́мнаю		 трахо́мным трахо́мнымі
М. трахо́мным трахо́мнай трахо́мным трахо́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

трахо́мны мед. трахо́мный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трахо́мны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да трахомы; звязаны з вывучэннем, лячэннем трахомы. Трахомны пункт. Трахомны вірус. // Пашкоджаны трахомай. Трахомнае вока.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трахо́ма, -ы, ж.

Хранічная інфекцыйная хвароба вачэй, якая прыводзіць да слепаты.

|| прым. трахо́мны, -ая, -ае і трахамато́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трахо́мный трахо́мны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)