трахеі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
трахеі́чны |
трахеі́чная |
трахеі́чнае |
трахеі́чныя |
| Р. |
трахеі́чнага |
трахеі́чнай
трахеі́чнае |
трахеі́чнага |
трахеі́чных |
| Д. |
трахеі́чнаму |
трахеі́чнай |
трахеі́чнаму |
трахеі́чным |
| В. |
трахеі́чны (неадуш.)
трахеі́чнага (адуш.) |
трахеі́чную |
трахеі́чнае |
трахеі́чныя (неадуш.)
трахеі́чных (адуш.) |
| Т. |
трахеі́чным |
трахеі́чнай
трахеі́чнаю |
трахеі́чным |
трахеі́чнымі |
| М. |
трахеі́чным |
трахеі́чнай |
трахеі́чным |
трахеі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
трахеі́чны лит. трохеи́ческий
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
трахеі́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да трахея. Трахеічны размер у антычным вершаскладанні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трохеи́ческий лит. трахеі́чны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)