трасі́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, заняты ачысткай ільнянога валакна на трасілцы.

|| ж. трасі́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трасі́льшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трасі́льшчык трасі́льшчыкі
Р. трасі́льшчыка трасі́льшчыкаў
Д. трасі́льшчыку трасі́льшчыкам
В. трасі́льшчыка трасі́льшчыкаў
Т. трасі́льшчыкам трасі́льшчыкамі
М. трасі́льшчыку трасі́льшчыках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

трасі́льшчык, ‑а, м.

Спец. Рабочы, які заняты ачысткай ільнянога валакна на трасілцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тряси́льщик трасі́льшчык, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)