траса́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. траса́т траса́ты
Р. траса́та траса́таў
Д. траса́ту траса́там
В. траса́та траса́таў
Т. траса́там траса́тамі
М. траса́це траса́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

траса́т м., фин. трасса́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

траса́т, ‑а, М ‑саце, м.

У фінансавай справе — асоба, якой даецца загад заплаціць па пераводнаму вэксалю.

[Ням. Trassat.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трасса́т фин. траса́т, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)