транс, -у, м.
Павышаная нервовая ўзбуджанасць, якая суправаджаецца стратай кантролю над сваімі ўчынкамі, а таксама форма псіхічнага расстройства, якая выяўляецца ў бессвядомых дзеяннях.
Упасці ў т.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тра́нс
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
тра́нс |
| Р. |
тра́нсу |
| Д. |
тра́нсу |
| В. |
тра́нс |
| Т. |
тра́нсам |
| М. |
тра́нсе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
транс (род. тра́нсу) м., мед., книжн. транс
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
транс мед., книжн. транс, род. тра́нсу м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
транс, ‑у, м.
Спец. Форма псіхічнага расстройства, якая выяўляецца ў бессвядомых учынках і дзеяннях. Упасці ў транс. // Кніжн. Павышаная нервовая ўзбуджанасць, якая суправаджаецца стратай кантролю над сваімі ўчынкамі.
[Фр. transe.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
транс...
Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:
1) які рухаецца, праходзіць цераз якую-н. прастору, напр.: трансарктычны, трансатлантычны;
2) размешчаны за межамі чаго-н., напр., трансальпійскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
транс-ізаме́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
транс-ізаме́р |
транс-ізаме́ры |
| Р. |
транс-ізаме́ра |
транс-ізаме́раў |
| Д. |
транс-ізаме́ру |
транс-ізаме́рам |
| В. |
транс-ізаме́р |
транс-ізаме́ры |
| Т. |
транс-ізаме́рам |
транс-ізаме́рамі |
| М. |
транс-ізаме́ры |
транс-ізаме́рах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
цыс-транс-тэ́ст
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
цыс-транс-тэ́ст |
цыс-транс-тэ́сты |
| Р. |
цыс-транс-тэ́ста |
цыс-транс-тэ́стаў |
| Д. |
цыс-транс-тэ́сту |
цыс-транс-тэ́стам |
| В. |
цыс-транс-тэ́ст |
цыс-транс-тэ́сты |
| Т. |
цыс-транс-тэ́стам |
цыс-транс-тэ́стамі |
| М. |
цыс-транс-тэ́сце |
цыс-транс-тэ́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
цыс-транс-ізамеры́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
цыс-транс-ізамеры́я |
| Р. |
цыс-транс-ізамеры́і |
| Д. |
цыс-транс-ізамеры́і |
| В. |
цыс-транс-ізамеры́ю |
| Т. |
цыс-транс-ізамеры́яй цыс-транс-ізамеры́яю |
| М. |
цыс-транс-ізамеры́і |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
транс...
Першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае: а) рух цераз якую‑н. прастору, перасячэнне яе, напрыклад: трансарктычны, трансатлантычны, трансакіянскі; б) размяшчэнне за межамі чаго‑н., напрыклад: трансальпійскі; в) перадача ці абазначэнне пры дапамозе чаго‑н., напрыклад: транслітарацыя.
[Лац. trans — цераз, скрозь.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)