трактары́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. трактары́стка трактары́сткі
Р. трактары́сткі трактары́стак
Д. трактары́стцы трактары́сткам
В. трактары́стку трактары́стак
Т. трактары́сткай
трактары́сткаю		 трактары́сткамі
М. трактары́стцы трактары́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

трактары́стка ж. трактори́стка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трактары́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да трактарыст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трактары́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Кіроўца трактара.

|| ж. трактары́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. трактары́сцкі, -ая,-ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трактори́стка трактары́стка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)