тра́вма мед., перен. тра́ўма, -мы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тра́ўма ж., мед., перен. тра́вма;

псіхі́чная т. — психи́ческая тра́вма;

○ бытава́я т. — бытова́я тра́вма

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

халадо́вы холодо́вый;

~до́вая тра́ўма — мед. холодо́вая тра́вма

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

холодо́вый халадо́вы;

холодо́вая тра́вма мед. халадо́вая тра́ўма;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Тра́ўма ‘пашкоджанне арганізма’ (ТСБМ). Запазычанне з еўрапейскіх моў праз польскую (trauma) ці рускую (травма) мовы. Узыходзіць да ст.-грэч. τραῦμα, роднаснага іанічнаму τρωῶμα ‘рана, пашкоджанне’ і далей τρώω) ‘раню, шкоджу, праколваю’ (Чарных, 2, 255; Голуб-Ліер, 487; ЕСУМ, 5, 614).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)