то́рыевы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. то́рыевы то́рыевая то́рыевае то́рыевыя
Р. то́рыевага то́рыевай
то́рыевае		 то́рыевага то́рыевых
Д. то́рыеваму то́рыевай то́рыеваму то́рыевым
В. то́рыевы (неадуш.)
то́рыевага (адуш.)		 то́рыевую то́рыевае то́рыевыя (неадуш.)
то́рыевых (адуш.)
Т. то́рыевым то́рыевай
то́рыеваю		 то́рыевым то́рыевымі
М. то́рыевым то́рыевай то́рыевым то́рыевых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

то́рыевы хим. то́риевый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

то́рыевы, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з торыю, які мае ў сваім саставе торый. Залежы торыевых руд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

то́рый, -ю, м.

Хімічны радыеактыўны элемент, які выкарыстоўваецца ў ядзернай энергетыцы як сыравіна для атрымання ядзернага паліва.

|| прым. то́рыевы, -ая, -ае і то́рысты, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

то́риевый хим. то́рыевы;

то́риевые соедине́ния то́рыевыя злучэ́нні.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)