то́рмазны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
то́рмазны |
то́рмазная |
то́рмазнае |
то́рмазныя |
| Р. |
то́рмазнага |
то́рмазнай |
то́рмазнага |
то́рмазных |
| Д. |
то́рмазнаму |
то́рмазнай |
то́рмазнаму |
то́рмазным |
| В. |
то́рмазны |
то́рмазную |
то́рмазнае |
то́рмазныя |
| Т. |
то́рмазным |
то́рмазнай
то́рмазнаю |
то́рмазным |
то́рмазнымі |
| М. |
то́рмазным |
то́рмазнай |
то́рмазным |
- |
Крыніцы:
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
то́рмазны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да тормаза (у 1 знач.). Тормазны рычаг. Тормазны кран. // З тормазам. Тормазнае кола. // Такі, дзе знаходзіцца тормаз або тормазнае прыстасаванне. Тормазная пляцоўка. Тормазныя тамбуры вагонаў.
2. Спец. Які мае адносіны да тармажэння (у 2 знач.). Тормазны працэс.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)