толчея́

1. разг. (толкотня) штурхані́на, -ны ж., таўкатня́, -ні́ ж.; таўхані́на, -ны ж.;

2. (приспособление для толчения) спец. таўчы́льня, -ні ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

таўкатня́ ж. су́толока, толкотня́, толчея́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

штурхані́на ж. толкотня́, толчея́, су́толока

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

таўхані́на ж., разг. толкотня́, су́толока, толчея́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

таўчы́льня ж., спец. (приспособление для толчения) толчея́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Калчачэ́я ’месца, дзе збіраюцца людзі, дзе гуляюць дзеці’ (слаўг., Яшк.). Утворана з талчачэя ’тс’, фанетычная трансфармацыя, відаць, не без уплыву наступных ‑ч‑. Талчачэя, у сваю чаргу, таксама лакальна абмежаванае (слаўг.), параўн. больш шырока вядомае рус. толчея ў падобным значэнні.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)