То́ка ’толькі’ (Мат. Маг., Жд. 2, Жд. 3), сюды ж, відаць, ты́ко ’тс’ (астрав., трак., Сл. ПЗБ). Параўн. укр. ті́ко, тіку ’тс’, рус. дыял. то́ко ’тс’, харв. дыял. tȍko, tȕku, старое tuko ’тс’, балг. то́ку, дыял. то́ко, ту́ку ’тс’, макед. туку, дыял. токо ’тс’. Разглядаецца як вынік спрашчэння або кантамінацыі ў асобных славянскіх мовах зыходнага *toli, пашыранага часціцай *‑ko (ESSj SG, 2, 681), гл. толькі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

тока...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да току¹ (у 1 знач.), напр.: токаабмежавальны, токаадвод, токаздымальнік, токаздымальны, токаразмеркавальнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тока...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая ўказвае на адносіны да электрычнага току, напрыклад: токаразмеркавальнік, токапрыёмнік, токаабмежавальнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ператвара́льнік м. (прибор) преобразова́тель;

п. то́ка — преобразова́тель то́ка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

то́к

‘будынак’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. то́к такі́
Р. то́ка тако́ў
Д. то́ку така́м
В. то́к такі́
Т. то́кам така́мі
М. то́ку така́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

асе́ць, ‑і, ж.

Прыбудоўка да тока, у якой сушаць снапы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпрямле́ние выпро́стванне, -ння ср.; выраўно́ўванне, -ння ср.; (тока) выпрамле́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ток​III с.-х. ток, род. то́ка м., мн. такі́, -ко́ў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грані́чны преде́льный;

~ная ху́ткасць — преде́льная ско́рость;

~ная тэмперату́ра — преде́льная температу́ра;

~нае напру́жанне то́ку — преде́льное напряже́ние то́ка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гумно́ ср.

1. (постройка) гумно́, -на́ ср.;

2. (площадка для молотьбы) ток, род. то́ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)