тклі́вы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тклі́вы |
тклі́вая |
тклі́вае |
тклі́выя |
| Р. |
тклі́вага |
тклі́вай
тклі́вае |
тклі́вага |
тклі́вых |
| Д. |
тклі́ваму |
тклі́вай |
тклі́ваму |
тклі́вым |
| В. |
тклі́вы (неадуш.)
тклі́вага (адуш.) |
тклі́вую |
тклі́вае |
тклі́выя (неадуш.)
тклі́вых (адуш.) |
| Т. |
тклі́вым |
тклі́вай
тклі́ваю |
тклі́вым |
тклі́вымі |
| М. |
тклі́вым |
тклі́вай |
тклі́вым |
тклі́вых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Тклі́вы ’з’едлівы, абразлівы’, ’уразлівы, чуллівы’ (Нас.), ’з’едлівы, зняважлівы, прыкрыў ’далікатны (пра пытанне і пад.)’ (Байк. і Некр.), ’сентыментальны, кранальны’ (Ласт.), тклі́ва ’груба, абразліва, з’едліва’ (Нас.). Рус. дыял. тли́вой, тли́вкой ’чуллівы, раздражняльны’, польск. tkliwy ’чуллівы’, чэш. tklivý ’чуллівы, жалобны, сумны’, славац. tklivý ’тс’. Вытворнае ад ткаць 2 (гл.) з суф. ‑лів‑ (< тъкливъ, гл. Фасмер, 4, 65; Борысь, 633).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)