таўшчэ́нны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
таўшчэ́нны |
таўшчэ́нная |
таўшчэ́ннае |
таўшчэ́нныя |
| Р. |
таўшчэ́ннага |
таўшчэ́ннай
таўшчэ́ннае |
таўшчэ́ннага |
таўшчэ́нных |
| Д. |
таўшчэ́ннаму |
таўшчэ́ннай |
таўшчэ́ннаму |
таўшчэ́нным |
| В. |
таўшчэ́нны (неадуш.)
таўшчэ́ннага (адуш.) |
таўшчэ́нную |
таўшчэ́ннае |
таўшчэ́нныя (неадуш.)
таўшчэ́нных (адуш.) |
| Т. |
таўшчэ́нным |
таўшчэ́ннай
таўшчэ́ннаю |
таўшчэ́нным |
таўшчэ́ннымі |
| М. |
таўшчэ́нным |
таўшчэ́ннай |
таўшчэ́нным |
таўшчэ́нных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Таўшчэ́нны ’форма ацэнкі ад тоўсты, як і здаравенны, бялізны, шырозны’ (Янк. 2, Растарг.), таўшчэ́нный ’тс’ (Бяльк.), таўшчэ́рны ’тс’ (Байк. і Некр.), тоўшчэ́зны, тоўшчэ́лезны, тоўшчэ́лны ’тс’ (ТС), таўшчэ́разны ’тс’ (Байк. і Некр.); сюды ж таўсце́нны ’тс’ (люб., ЖНС; Ян.), товсти́зный ’тс’ (Клім.), таўсце́разны ’тс’ (карэліц., Сл. ПЗБ; пух., З нар. сл.). Утвораны па тыпу здаравенны, бялізны, велізарны і пад. з экспрэсіўнай “вертыкальнай” заменай зычных, выкліканай іх прыпадабненнем і распадабненнем.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)