таўхану́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. таўхану́ся таўханё́мся
2-я ас. таўхане́шся таўханяце́ся
3-я ас. таўхане́цца таўхану́цца
Прошлы час
м. таўхану́ўся таўхану́ліся
ж. таўхану́лася
н. таўхану́лася
Загадны лад
2-я ас. таўхані́ся таўхані́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час таўхану́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

таўхану́цца сов., разг. толкну́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

таўхану́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся.

Зак. да таўхацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таўха́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак. (разм.).

Таўхаць каго-н. або адзін аднаго.

|| зак. таўхану́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

таўхе́ль,

Разм.

1. ‑хяля, м. Удар кулаком. Даволі адчувальны таўхель вымусіў аднаго з курсантаў войкнуць. Новікаў.

2. у знач. вык. Ужываецца паводле знач. дзеясл. таўхаць — таўхануць і таўхацца — таўхануцца. А .. [козлік] таўхель мяне рогам, і мы ўсе ў рогат: і тата, і мама, і я. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)