таўро́вы² гл. таўро.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

таўро́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. таўро́вы таўро́вая таўро́вае таўро́выя
Р. таўро́вага таўро́вай
таўро́вае		 таўро́вага таўро́вых
Д. таўро́ваму таўро́вай таўро́ваму таўро́вым
В. таўро́вы (неадуш.)
таўро́вага (адуш.)		 таўро́вую таўро́вае таўро́выя (неадуш.)
таўро́вых (адуш.)
Т. таўро́вым таўро́вай
таўро́ваю		 таўро́вым таўро́вымі
М. таўро́вым таўро́вай таўро́вым таўро́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

таўро́вы¹, -ая, -ае (спец.).

Які мае папярочнае сячэнне ў форме літары «Т».

Т. профіль вырабу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

таўро́вы тавро́вый;

○ ~вая бэ́лька — тавро́вая ба́лка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

таўро́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да таўра, з’яўляецца таўром. Таўровы знак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таўро́, -а́, мн. таўры́, -о́ў, н.

1. Кляймо на скуры сельскагаспадарчых жывёл як распазнавальны знак.

2. Прылада для клеймавання жывёлы.

|| прым. таўро́вы, -ая,-ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тавро́вый

1. таўро́вы, кляймо́вы;

2. техн. таўро́вы;

тавро́вая ба́лка таўро́вая бэ́лька.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)