Тачы́шча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Тачы́шча
Р. Тачы́шча
Д. Тачы́шчу
В. Тачы́шча
Т. Тачы́шчам
М. Тачы́шчы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

То́чышча ’ток’ (чэрв., Сл. ПЗБ; ЛА, 4), ’гумнішча’ (віл., ЛА, 4), тачы́шча ’тс’ (гарад., ЛА, 4). Да ток2, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)