та́чачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
та́чачны |
та́чачная |
та́чачнае |
та́чачныя |
| Р. |
та́чачнага |
та́чачнай та́чачнае |
та́чачнага |
та́чачных |
| Д. |
та́чачнаму |
та́чачнай |
та́чачнаму |
та́чачным |
| В. |
та́чачны (неадуш.) та́чачнага (адуш.) |
та́чачную |
та́чачнае |
та́чачныя (неадуш.) та́чачных (адуш.) |
| Т. |
та́чачным |
та́чачнай та́чачнаю |
та́чачным |
та́чачнымі |
| М. |
та́чачным |
та́чачнай |
та́чачным |
та́чачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
та́чачны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да тачкі. Тачачнае кола.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
та́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.
Ручная каляска, якую возяць, трымаючы за ручкі і штурхаючы перад сабой.
Вазіць цэглу на тачцы.
|| прым. та́чачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)