тахі́на

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. тахі́на тахі́ны
Р. тахі́ны тахі́н
Д. тахі́не тахі́нам
В. тахі́ну тахі́н
Т. тахі́най
тахі́наю		 тахі́намі
М. тахі́не тахі́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тахі́на ж., зоол. тахи́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тахі́на, ‑ы, ж.

Карыснае двухкрылае насякомае, якое знішчае садовых шкоднікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тахи́на зоол. тахі́на, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)