таха́ры

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. таха́ры
Р. таха́раў
Д. таха́рам
В. таха́раў
Т. таха́рамі
М. таха́рах

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

таха́ры, ‑аў.

Народ, які жыў у 2 ст. да н. э. і ў першым тысячагоддзі н. э. ў Сярэдняй Азіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)