тасё́мачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тасё́мачны тасё́мачная тасё́мачнае тасё́мачныя
Р. тасё́мачнага тасё́мачнай
тасё́мачнае		 тасё́мачнага тасё́мачных
Д. тасё́мачнаму тасё́мачнай тасё́мачнаму тасё́мачным
В. тасё́мачны (неадуш.)
тасё́мачнага (адуш.)		 тасё́мачную тасё́мачнае тасё́мачныя (неадуш.)
тасё́мачных (адуш.)
Т. тасё́мачным тасё́мачнай
тасё́мачнаю		 тасё́мачным тасё́мачнымі
М. тасё́мачным тасё́мачнай тасё́мачным тасё́мачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тасёмачны тесёмочный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тасёмачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тасьмы, тасёмкі; звязаны з вырабам тасьмы, тасёмкі. Тасёмачны цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тасёмка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж.

Тое, што і тасьма.

|| прым. тасёмачны, -ая, -ае і тасёмкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тесёмочный тасёмачны, тасёмкавы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)