тасава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. тасава́нне
Р. тасава́ння
Д. тасава́нню
В. тасава́нне
Т. тасава́ннем
М. тасава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тасава́нне ср. тасо́вка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тасава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. тасаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тасава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; незак., што.

Перамешваць (ігральныя карты).

|| зак. стасава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны.

|| наз. тасава́нне, -я, н. і тасо́ўка, -і, ДМо́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тасо́вка ж. тасо́ўка, -кі ж., тасава́нне, -ння ср., картава́нне ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перетасо́вывание

1. ператасо́ўванне, -ння ср., тасава́нне, -ння ср.;

2. ператасо́ўванне, -ння ср.;

3. ператасо́ўванне, -ння ср.; см. перетасо́вывать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перетасо́вка ж.

1. ператасо́ўка, -кі ж., ператасо́ўванне, -ння ср., тасава́нне, -ння ср.;

2. ператасо́ўка, -кі ж., ператасо́ўванне, -ння ср.;

3. ператасо́ўка, -кі ж.; см. перетасо́вывать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)