тары́раванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. тары́раванне
Р. тары́равання
Д. тары́раванню
В. тары́раванне
Т. тары́раваннем
М. тары́раванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тары́раванне ср., спец. тари́рование, тариро́вка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тары́раванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. тарыраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тари́рование спец. тарырава́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)