тарха́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тарха́нны тарха́нная тарха́ннае тарха́нныя
Р. тарха́ннага тарха́ннай
тарха́ннае
тарха́ннага тарха́нных
Д. тарха́ннаму тарха́ннай тарха́ннаму тарха́нным
В. тарха́нны (неадуш.)
тарха́ннага (адуш.)
тарха́нную тарха́ннае тарха́нныя (неадуш.)
тарха́нных (адуш.)
Т. тарха́нным тарха́ннай
тарха́ннаю
тарха́нным тарха́ннымі
М. тарха́нным тарха́ннай тарха́нным тарха́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тарха́нны ист. тарха́нный;

~нная гра́мата — тарха́нная гра́мота

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тарха́нны, ‑ая, ‑ае.

Гіст. Які мае адносіны да тархана (у 2 знач.). Тарханная грамата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тарха́нный тарха́нны, тарха́навы;

тарха́нная гра́мота тарха́нная гра́мата.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)