тарха́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тарха́нны |
тарха́нная |
тарха́ннае |
тарха́нныя |
| Р. |
тарха́ннага |
тарха́ннай тарха́ннае |
тарха́ннага |
тарха́нных |
| Д. |
тарха́ннаму |
тарха́ннай |
тарха́ннаму |
тарха́нным |
| В. |
тарха́нны (неадуш.) тарха́ннага (адуш.) |
тарха́нную |
тарха́ннае |
тарха́нныя (неадуш.) тарха́нных (адуш.) |
| Т. |
тарха́нным |
тарха́ннай тарха́ннаю |
тарха́нным |
тарха́ннымі |
| М. |
тарха́нным |
тарха́ннай |
тарха́нным |
тарха́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
тарха́нны ист. тарха́нный;
~нная гра́мата — тарха́нная гра́мота
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тарха́нны, ‑ая, ‑ае.
Гіст. Які мае адносіны да тархана (у 2 знач.). Тарханная грамата.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тарха́нный тарха́нны, тарха́навы;
тарха́нная гра́мота тарха́нная гра́мата.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)