тарфасо́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

Машына для здабычы торфу гідраўлічным спосабам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тарфасо́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тарфасо́с тарфасо́сы
Р. тарфасо́са тарфасо́саў
Д. тарфасо́су тарфасо́сам
В. тарфасо́с тарфасо́сы
Т. тарфасо́сам тарфасо́самі
М. тарфасо́се тарфасо́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тарфасо́с м., тех. торфосо́с

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тарфасо́с, ‑а, м.

Машына для здабычы торфу гідраўлічным спосабам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

торфосо́с техн. тарфасо́с, -са м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тарфа... (гл. торфа...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «торфа...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр.: тарфагнойны, тарфакрошка, тарфамаса, тарфапомпа, тарфасос, тарфахімія.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)