Тару́ці

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Тару́ці
Р. Тару́цяў
Д. Тару́цям
В. Тару́ці
Т. Тару́цямі
М. Тару́цях

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)