тарты́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тарты́нка |
тарты́нкі |
| Р. |
тарты́нкі |
тарты́нак |
| Д. |
тарты́нцы |
тарты́нкам |
| В. |
тарты́нку |
тарты́нкі |
| Т. |
тарты́нкай
тарты́нкаю |
тарты́нкамі |
| М. |
тарты́нцы |
тарты́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
тарты́нка ж., уст. тарти́нка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тарти́нка уст. тарты́нка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ По́ртачка ’зрэбны, палатняны ніз у кашулі’ (баран., ваўк., Сл. ПЗБ), тартынка ’прарэх у сарочцы’ (бабр., КЭС). Звязана з назвай тканіны порт (гл.) і матывывана значэннем ’кроіць, разразаць’, адсюль значэнне ’прарэх’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)