тарта́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. тарта́н
Р. тарта́ну
Д. тарта́ну
В. тарта́н
Т. тарта́нам
М. тарта́не

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тарта́н, ‑у, м.

Сінтэтычны матэрыял, якім пакрываюць бегавыя дарожкі, спартыўныя пляцоўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)