таро́чыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. таро́чыцца таро́чацца
Прошлы час
м. таро́чыўся таро́чыліся
ж. таро́чылася
н. таро́чылася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

таро́чыцца несов., страд., воен., охот. торочи́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

таро́чыцца, ‑чыцца; незак.

Зал. да тарочыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)