таро́савы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. таро́савы таро́савая таро́савае таро́савыя
Р. таро́савага таро́савай
таро́савае		 таро́савага таро́савых
Д. таро́саваму таро́савай таро́саваму таро́савым
В. таро́савы (неадуш.)
таро́савага (адуш.)		 таро́савую таро́савае таро́савыя (неадуш.)
таро́савых (адуш.)
Т. таро́савым таро́савай
таро́саваю		 таро́савым таро́савымі
М. таро́савым таро́савай таро́савым таро́савых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

таро́савы торо́совый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

таро́савы, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з таросаў. Таросавыя заторы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таро́сы, -аў, адз. таро́с, -а, м.

Нагрувашчанне льдзін, якое ўтвараецца пры сцісканні льдоў у паўночных морах і рэках.

|| прым. таро́савы, -ая, -ае.

Таросавыя заторы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

торо́совый таро́савы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)