тарна́да
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тарна́да |
тарна́да |
| Р. |
тарна́да |
тарна́да |
| Д. |
тарна́да |
тарна́да |
| В. |
тарна́да |
тарна́да |
| Т. |
тарна́да |
тарна́да |
| М. |
тарна́да |
тарна́да |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
тарна́да нескл., м., метеор. торна́до
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тарна́да, нескл., м.
Назва смерчаў у Злучаных Штатах Амерыкі.
[Ісп. tornado.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Тарна́да ’назва смерчаў у ЗША’ (ТСБМ). Культурнае запазычанне новага часу праз англ. tornado ’тс’ з ісп. tornado ’смерч, моцны вецер’ < tronada ’навальніца’ < tronar ’грымець’. Слова tronada ’навальніца’ трансфармавалася пад уплывам іспанскага дзеепрыметніка tornado < tornar ’круціцца’, які звязваюць з лац. tornare ’абточваць’ (Голуб-Ліер, 446; ЕСУМ, 5, 605–606).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
торна́до метеор. тарна́да нескл., м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)