таранта́сны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
таранта́сны |
таранта́сная |
таранта́снае |
таранта́сныя |
| Р. |
таранта́снага |
таранта́снай
таранта́снае |
таранта́снага |
таранта́сных |
| Д. |
таранта́снаму |
таранта́снай |
таранта́снаму |
таранта́сным |
| В. |
таранта́сны (неадуш.)
таранта́снага (адуш.) |
таранта́сную |
таранта́снае |
таранта́сныя (неадуш.)
таранта́сных (адуш.) |
| Т. |
таранта́сным |
таранта́снай
таранта́снаю |
таранта́сным |
таранта́снымі |
| М. |
таранта́сным |
таранта́снай |
таранта́сным |
таранта́сных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
таранта́сны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да тарантаса. Тарантасныя колы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
таранта́с, -а, мн. -ы, -аў, м.
Конная, звычайна крытая павозка на чатырох колах.
|| прым. таранта́сны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)