тарака́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тарака́навы тарака́навая тарака́навае тарака́навыя
Р. тарака́навага тарака́навай
тарака́навае
тарака́навага тарака́навых
Д. тарака́наваму тарака́навай тарака́наваму тарака́навым
В. тарака́навы (неадуш.)
тарака́навага (адуш.)
тарака́навую тарака́навае тарака́навыя (неадуш.)
тарака́навых (адуш.)
Т. тарака́навым тарака́навай
тарака́наваю
тарака́навым тарака́навымі
М. тарака́навым тарака́навай тарака́навым тарака́навых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тарака́навы тарака́ний, тарака́новый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тарака́навы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да таракана. // Такі, як у таракана (звычайна пра вусы).

2. у знач. наз. тарака́навыя, ‑ых. Атрад насякомых, да якога адносяцца розныя віды тараканаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тарака́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Насякомае чорнай або рыжай афарбоўкі з доўгімі вусамі, некаторыя віды якога водзяцца ў жыллі чалавека.

|| прым. тарака́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тарака́ний тарака́навы, прусако́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)