тапё́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. тапё́рка тапё́ркі
Р. тапё́ркі тапё́рак
Д. тапё́рцы тапё́ркам
В. тапё́рку тапё́рак
Т. тапё́ркай
тапё́ркаю		 тапё́ркамі
М. тапё́рцы тапё́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тапёрка ж. тапёрша

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тапёрка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Уст. Жан. да тапёр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тапёр, -а, мн. -ы, -аў, м. (гіст.).

Музыкант, які іграе на танцавальных вечарах, суправаджае нямыя фільмы.

|| ж. тапёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тапёрша (женщина-тапёр) тапёрка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)