тапчы́ла

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тапчы́ла тапчы́лы
Р. тапчы́ла тапчы́л
Д. тапчы́лу тапчы́лам
В. тапчы́ла тапчы́лы
Т. тапчы́лам тапчы́ламі
М. тапчы́ле тапчы́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тапчы́ла ср., спец. топчи́ло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тапчы́ла, ‑а, н.

Спец. Чоп для таптання вінаграду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)