Verbum

анлайнавы слоўнік

тапле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тапле́нне ср. топле́ние; плавле́ние; см. тапі́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тапле́нне ¹, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. тапіць ².

тапле́нне ², ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. тапіць ³.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тапі́ць², таплю́, то́піш, то́піць; то́плены; незак., што.

Награваючы, расплаўляць.

Т. воск.

|| наз. тапле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тапі́цца², 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., то́піцца; незак.

Награваючыся, станавіцца мяккім, вадкім.

Воск топіцца.

|| наз. тапле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тапі́цца¹, таплю́ся, то́пішся, то́піцца; незак.

1. Пазбаўляць сябе жыцця, кінуўшыся ў ваду.

2. Пагружацца ў што-н. вязкае, зыбкае; вязнуць, засядаць у чым-н.

|| зак. утапі́цца, утаплю́ся, уто́пішся, уто́піцца.

|| наз. тапле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тапі́ць¹, таплю́, то́піш, то́піць; незак.

1. каго-што. Прымушаць тануць, затапляць.

Т. варожыя караблі.

2. перан., каго-што. Губіць, выдаючы, нагаворваючы на каго-н. (разм.).

3. перан., што. Заглушаць у сабе (думкі, пачуцці і пад.; разм.).

Т. гора ў працы.

|| зак. патапі́ць, -таплю́, -то́піш, -то́піць; пато́плены і утапі́ць, утаплю́, уто́піш, уто́піць; уто́плены.

|| наз. тапле́нне, -я, н. і патапле́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

топле́ние^I (сала и т. п.) тапле́нне, -ння ср.; (молока) адто́пліванне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

та́яние

1. растава́нне, -ння ср.;

2. тапле́нне, -ння ср., плаўле́нне, -ння ср.; растава́нне, -ння ср.; см. та́ять^{1, 2};

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)