та́пачкі, -чак, адз. та́пачка, -і, ДМ -чцы, ж. і та́пачак, -чка, м.

Тое, што і тапкі.

Спартыўныя т.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

та́пачкі, -чак, ед. та́пачка ж., разг. и та́пачак, -чка м. та́почки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

та́пачкі, ‑чак; адз. тапачка, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.

Тое, што і тапкі. Сіняя кароткая спадніца адкрывае паспеўшыя ўжо загарэць ногі, абутыя ў белыя тапачкі. Васілевіч. Адтуль чутна было, як шлёпнулі тапачкі аб падлогу, рыпнуў ложак, і данеслася глухое ўсхліпванне. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Та́пачкі ’лёгкі хатні або спартыўны абутак’ (ТСБМ), та́почкі (Арх. Вяр., Вруб.). Запазычана з рус. та́почки ’тс’, параўн. тапці, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

та́пачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. та́пачка та́пачкі
Р. та́пачкі та́пачак
Д. та́пачцы та́пачкам
В. та́пачку та́пачкі
Т. та́пачкай
та́пачкаю		 та́пачкамі
М. та́пачцы та́пачках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

та́пачак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. та́пачак та́пачкі
Р. та́пачка та́пачак
Д. та́пачку та́пачкам
В. та́пачак та́пачкі
Т. та́пачкам та́пачкамі
М. та́пачку та́пачках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чэ́шкі, чэ́шак, адз. чэ́шка, -і, ДМ -шцы, ж.

Спартыўныя тапачкі на лёгкай (звычайна на ласінай) падэшве для заняткаў гімнастыкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

та́почки мн., разг. та́пачкі, -чак, ед. та́пачка, -кі ж., та́пак, -пка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

То́пці ’тапачкі’ (ТС). Гл. топкі 4, тапці.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ля́мцавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лямцу, звязаны з яго вытворчасцю. Лямцавы цэх. // Зроблены з лямцу. Лямцавы капялюш. Лямцавая падэшва. □ На.. [Рыме] была зялёная вязаная кофта, чорная караткаватая спадніца, а на нагах лямцавыя тапачкі. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)