тапа́завы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тапа́завы тапа́завая тапа́завае тапа́завыя
Р. тапа́завага тапа́завай
тапа́завае		 тапа́завага тапа́завых
Д. тапа́заваму тапа́завай тапа́заваму тапа́завым
В. тапа́завы (неадуш.)
тапа́завага (адуш.)		 тапа́завую тапа́завае тапа́завыя (неадуш.)
тапа́завых (адуш.)
Т. тапа́завым тапа́завай
тапа́заваю		 тапа́завым тапа́завымі
М. тапа́завым тапа́завай тапа́завым тапа́завых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тапа́завы топа́зовый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тапа́завы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да тапазу, уласцівы яму. Тапазавы бляск. Тапазавая парода.

2. Зроблены з тапазу, з тапазам. Тапазавы пярсцёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тапа́з, -у, мн. -ы, -аў, м.

Мінерал з групы сілікатаў, асобныя крышталі якога дзякуючы бляску і прыгожаму колеру выкарыстоўваюцца як каштоўныя камяні.

|| прым. тапа́завы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

топа́зовый тапа́завы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)