тані́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -ні́м, -ніце́, -ня́ць; то́нены; незак., што (разм.).

Рабіць больш тонкім.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тані́ць

‘рабіць больш тонкім’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. таню́ тані́м
2-я ас. тані́ш таніце́
3-я ас. тані́ць таня́ць
Прошлы час
м. тані́ў тані́лі
ж. тані́ла
н. тані́ла
Загадны лад
2-я ас. тані́ тані́це

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тані́ць несов., обл., см. танчы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тані́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак., што.

Разм. Рабіць больш тонкім.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Та́ніць ’прадаваць танней за належнае’ (Байк. і Некр.), тані́ць ’паніжаць цану’ (Сцяшк.), ’збіваць кошт, цаніць затанна’ (Нас.), та́ніцца ’танна аддаваць пры пакупцы’ (Нас.). Гл. танны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Та́нець ’дзешавець’ (Нас.), тане́ць ’тс’ (Некр. і Байк.), танне́ць ’тс’ (ТСБМ), таніе́ті ’тс’ (Вруб.; беласт., Сл. ПЗБ), та́ннець ’тс’ (Ласт.). Гл. танны; перанос націску, магчыма, пад уплывам дзешаве́ць (гл. дзёшава). Параўн. та́ніць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)