таніза́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. таніза́цыя
Р. таніза́цыі
Д. таніза́цыі
В. таніза́цыю
Т. таніза́цыяй
таніза́цыяю
М. таніза́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

таніза́цыя ж., физиол. тониза́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

таніза́цыя, ‑і, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. танізаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

танізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., каго-што.

Падняць (падымаць) тонус у каго-, чаго-н.

|| наз. таніза́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тониза́ция физиол. таніза́цыя, -цыі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)